Iedere gemeente heeft groene grondstof. Uit openbare ruimtes, parken en perken en maaisels van bermen en sloten. Of uit gft of slib. De kostenpost van vroeger wordt langzaam maar zeker de grondstofstroom van de toekomst. En daardoor steeds interessanter voor gemeenten. Maar hoe zet je als gemeente die groene grondstof in?

Terreinbeheer

Terreinbeheer is vaak een grote kostenpost voor gemeenten. Vaak weten gemeenten niet eens hoeveel groenstromen er binnen hun gemeente zijn. In Nederland heeft bijvoorbeeld alleen al bermgras een energiepotentie van ±87 miljoen m³ groen gas.

Het kan interessant zijn te kijken naar circulair terreinbeheer. Hierbij wordt de biomassa die vrijkomt, behandeld als waardevolle grondstof voor diverse toepassingen. De Biomassa Alliantie geeft hierover veel informatie.

GFT

Groente-, fruit- en tuinafval (gft) is de verzamelnaam voor afval van huishoudens en bedrijven uit etensresten, schillen, doppen, koffiefilters, bloemen, gras, bladeren en snoeiafval. Ruim 30 procent van het gft is keukenafval.

Nederlandse gemeenten zamelen jaarlijks ongeveer 1,4 miljard kilo gft in. Bijna de helft belandt echter nog bij het restafval. De rijksoverheid introduceerde daarom het programma Van Afval Naar Grondstof (VANG). Doel is om te komen tot 250 kilo naar 100 kilo restafval per inwoner per jaar en 75 procent scheiding van huishoudelijk afval in 2020.

Verwerking van GFT gebeurt op grote schaal en dus is het voor gemeenten aantrekkelijk om (regionaal) samen te werken bij het (Europees) aanbesteden van verwerkingsopdrachten. Als gemeenten willen stimuleren dat het GFT duurzaam wordt verwerkt via vergisting, moet dit vooraf in de voorwaarden van de aanbesteding worden opgenomen. Ongescheiden gft wordt samen met al het andere restafval in een afvalverbrandingsinstallatie (AVI) verbrand.

Bekijk het voorbeeld van GFT recycling bij De Meerlanden.